Dein Warenkorb ist gerade leer!
“Hierboven is het geen rommeltje,” plachtte mijn vader te zeggen. Gods Tijd is heel precies. Op de seconde nauwkeurig en berekend, vergelijkbaar zoals het in de sportwereld om honderdsten van seconden kan gaan, vergelijkbaar precies is God in het uitwerken van Zijn plannen. Hoe creatief Adonai ook is en past hij Zijn Heilsplan voor ons mensen wel eens aan, nadat we een scheve schaats gereden hebben, voor hem past het in Zijn Tijdschema. In Ex. 12:40 lezen wij ook dat God precies, op de dag af na 430 jaar, geen dag eerder of later Israël uit Egypte deed leiden.
Jehoshua stierf precies op het negende uur (15.00 uur), geen minuut eerder of later of ongeveer rond dat negende uur.
Zo zijn wij ook op Zijn moment geboren.
God Zelf is Tijd, Hij is een tijdsvorm. JHWH komt van het Hebreeuwse werkwoord היה aanwezig zijn, erbij zijn, gebeuren/geschieden. Hij is de Bij de Tijd Zijnde, de Immanuël, letterlijk de Erbij Zijnde; God is met ons aanwezig. De ‘bepaalde tijd is gekomen,’ staat steevast op de voorkant van TijdStip.
Zo mogen wij steeds weer uitzien naar Zijn vastgestelde Tijden (moadiem). Ten onrechte noemt men de ‘Gezette Hoogtijden des Heeren’ (Lev.23:2) Joodse feesten. Ten eerste staat er niet dat het ‘feesten’ zijn, maar dat het vastgezette tijden zijn; momenten in het voor – en najaar waarop Hij Zich speciaal laat ontmoeten en waarop men zich mag verheugen (het vrolijk zijn staat overigens alleen maar bij het Loofhuttenfeest). Ten tweede blijft het niet beperkt tot alleen Joodse aangelegenheden, maar zijn het Tijden, die JHWH Zelf heeft bepaald, met het oog op uiteindelijk de hele wereld. Is het wel verantwoord dat Zijn Tijden door de meerderheid van de Christenen, die wel in de Tenachbelijdende Joodse Messias geloven, gemakshalve zijn aangepast aan een andere tijdsorde? Je zou kunnen denken: hoe is het mogelijk dat de jonge Christelijke gemeente, min of meer ontstaan op Shavuoth, het Pinksterfeest, de herinnering aan het geven van de Onderwijzing (Torah) van JHWH aan de mensheid via het volk Israel, te Jeruzalem zich zo heeft afgekeerd van haar Bijbels-Israëlische wortels en zich is gaan hechten aan de regelgeving van Babylon en Rome?