Dein Warenkorb ist gerade leer!
In Israël en in moslimlanden is het niet toegestaan om Nieuw Testamenten te verspreiden. Zelfs in de wat gematigde moslimlanden, zoals de Verenigde Arabische Emiraten, wordt zoiets absoluut niet gewaardeerd. In Dubai is het verboden voor christenen om te evangeliseren en mag men moslims niet van de islam afbrengen. Boetes zijn hoog en men loopt de kans gedeporteerd te worden. Er heerst in Dubai een ‘godsdienstvrijheid in overeenstemming met de gevestigde gebruiken’ en wat dat allemaal mag betekenen… Er mag geen kruis op een kerkgebouw staan en zeggen dat Jehoshua de enige aan God gelijke is, beschouwen moslims als een belediging tegen allah en de profeet Mohammed. In Israël is dat heel anders en hier zien we wél kruizen op kerken, horen we in Jeruzalem kerkklokken luiden en er zijn ook vele minaretten te zien in het land maar, een Nieuw Testament of een Koran aan een Jood aanbieden is ‘not done.’
Eeuwenlange Jodenvervolging en gedwongen bekeringen hebben niet bepaald vertrouwen gegeven aan de bewoners van de jonge Joodse Staat. Dus wordt het niet toegelaten dat Joden in eigen land via o.a. straatevangelisatie bekeerd mogen worden. Vanuit orthodox-Joodse hoek is er zelfs felle tegenstand en wordt het messiaanse Joden bovendien niet altijd gemakkelijk gemaakt. Toch groeit deze groep gestaag en hebben zij overal in het land bijeenkomsten. Het op straat zingen van evangelische liederen laat men wel toe. Zo waren er vóór covid19 regelmatig grote koren van Zuid-Koreanen zingend aan het evangeliseren in de Ben Jehudahstraat, dé wandel en winkelpromenade van hartje Jeruzalem.
We kunnen de weerstand van de Joodse inwoners van Israël wel invoelen. We begrijpen heel goed de pijn die Christenen eeuwenlang aan Joden hebben aangedaan; met het NT in de hand en als een soort zwaard om de heup om het Joodse volk proberen te overtuigen met woord en daad dat zij allen blindemannen zijn. Dat hun geloofsstijl en het vasthouden aan de aloude tradities overbodig zijn geworden sinds de komst van Jehoshua/Jezus.
Die eeuwenlange bekeringsdrang is niet de weg, mogen we inmiddels wel concluderen na tweeduizend jaar evangeliseren en gedwongen bekeringen. Het is, als we de balans opmaken, amper tot heel slecht gelukt. Bovendien keerden vele gedwongen bekeerde Joden na verloop van tijd toch terug naar de traditie en het geloof van de voorvaderen. We kunnen de tragische historische gebeurtenissen na de tot standkoming van het NT en wat daarna het joodse volk is aangedaan niet zomaar wegpoetsen, negeren. Wat heeft het opgeleverd behalve een hoop vergoten Joods bloed en een slechte relatie tussen beide geloofsgroepen? Joden hebben zoals gezegd nog altijd moeite om Christenen te vertrouwen.
Luther sprak aanvankelijk vriendelijk tegen- en over de joden en beschreef de Hebreeuwse Bijbel als de oerbron. Hij zei dat de Joden uit de Bron dronken terwijl de Grieken en Latijnen uit respectievelijk de kanalen en poelen dronken, die uit die Bron voortkwamen! Later in de tijd, toen hij ontdekte dat de Joden zich niet wilden bekeren tot het christendom, keerde hij zich volledig van hen af en veranderde van ‘vriend’ tot vijand. Hij schreef het beruchte boek ‘de Joden en hun leugens’ (geschreven in 1542 en uitgegeven in 1543 te Wittenberg). Ook hitler zag bevestiging in dit boek wat betreft zijn ideeën over Am Yisrael, het Joodse volk. Luther wilde immers alle synagogen, inclusief al hun boeken verbranden en de Joden volledig verarmen. Apart is dat de letters van hitler bijna totaal verpakt zitten in de naam van Luther op één klinkerverschil na… Misschien is het ook niet toevallig dat hij het begin van de openlijke Jodenvervolging in het Duitse Rijk, de Kristallnacht, liet starten op de vooravond van de verjaardag van deze kerkvader, die ter wereld kwam op 10 nov. 1483. De ongekend wrede Kristallnacht begon in de avond van de 9e op de 10e november 1938 (honderden verwoeste winkels, scholen, begraafplaatsen, Joodse huizen en synagogen, meer dan 100 doden en 30.000 Joden afgevoerd naar concentratiekampen. De schade van circa €400 miljoen (omgerekend van 1938) moest de Joodse gemeenschap zelf betalen…).
Joden kennen de geschiedenis maar al te goed en zij weten ook dat deze zich dikwijls herhaalt; steeds weer in een iets andere vorm, en de haat van niet-Joden naar het volk Israël is tot op de dag van vandaag wereldwijd aanwezig. Het Joodse wantrouwen gaat van generatie op generatie. Het Joodse volk van vandaag de dag in Israël bestaat voor een groot deel uit tweede of derde generatie overlevenden van de Shoa. Onze Israëlische zwager b.v. heeft nooit een opa of oma mogen kennen omdat zij allemaal vergast zijn en de grootouders van onze Duits-Joodse familie waren de enigen die de hel van de concentratiekampen in Europa destijds hebben overleefd. De familie woont nog steeds in Duitsland, al valt dat niet altijd mee.
Joden kunnen vergeven maar zeker niet vergeten. Sommigen staan ook open voor hen die nu liefdevol op hen toekomen, hen de Israëlliefde betuigen en hen willen huggen (ajb nooit als vrouw een orthodoxe jood huggen, of als man een orthodoxe vrouw, want men mijdt fysiek contact tussen man en vrouw) en zeggen dat het hen spijt wat hun voorouders de Joodse voorouders hebben aangedaan. Velen weten dat ondanks dat men denkt dat de meerderheid van de wereld hen haat, er zeker vele oprechte ‘Israël-Jodenliefhebbers’ zijn, die Joden in hun waarde willen laten, ondanks de verschillen in geloof. Maar Joden hebben ook wel ervaren dat er na zo’n ‘hug’ plots een klein Nieuw Testamentje in hun broekzak was gestopt of werd aangeboden. Dat gebeurt dikwijls uit liefde en onwetendheid en helaas werkt het averechts. Het is duidelijk dat Christenen na eeuwenlang opdringerige bekeringstrategie niet de juiste weg gevonden hebben om het vertrouwen van Joden te winnen. Misschien is het spreken over de Messias Jehoshua/Jezus niet het eerste uitgangspunt waar we met elkaar over kunnen spreken maar wel over de Heilige Geest. De Ruach haQodesh; daar geloven zowel Joden als Christenen in! Langs die weg is er dan een mogelijkheid om in ieder geval met elkaar in gesprek te komen. Mocht er dan een mogelijkheid zijn om één op één om met Joden te spreken of te discussiëren, dan is men natuurlijk altijd vrij om vrijmoedig vertellen over het Evangelie en Mashiach Jehoshua! Zeker wanneer er van Joodse kant naar gevraagd wordt. Opleggen is niet de methode, uitleggen mag, maar niet opdringen. Maakt hen jaloers door een vriendelijke levenswandel!
We mogen het volk jaloers maken zegt het NT, daar valt over na te denken hoe dat te doen. Er is helaas van Joodse kant veel onbegrip over het christendom en op scholen leert men er amper over. Men leert ook niet diepgaand over de verschillende stromingen binnen het christendom, maar al die stromingen zijn het met elkaar eens wat betreft Jodenbekering….
Dat de Heilige Geest ons inzicht, wijsheid en verstand geve indien we met Joden over Jehoshua/Jezus zou spreken. Dat God Zichzelf spoedig als de terugkomende Messias Jehoshua moge openbaren aan hen. Want dit is zeker: Hij zal hen de ogen openen en ze zullen Hem zien die zij doorstoken hebben (Zacharia 12).
Is er niet vooral een grote taak voor evangelisten weggelegd om de overgrote meerderheid van o.a. de Nederlanders te vertellen over de Joodse Messias en het Koninkrijk Gods? Hoe on-Bijbels is Nederland/Europa geworden? Het komt wel goed met het Joodse volk, want dat staat in Gods Woord. Tuurlijk, het volk moet zich onderwerpen aan Gods Wil en er is een nog een weg te gaan, maar hoe verloopt het met de heidenen? Ook en vooral daar is werk te doen.
De vraag is vervolgens: wat wil men bereiken met Joden-bekering? Mogen orthodoxe Joden, die in Jehoshua gaan geloven, orthodox blijven in hun traditionele vormen, zoals al eeuwen overgedragen? We denken o.a. aan specifieke koshere eetstijl, de Bijbelse Feesten van Lev. 23, het taliet/gebedskleed omslaan zoals Jezus ook deed en gebedsriemen op de arm en het voorhoofd binden? Jehoshua Zelf was een orthodox levende Jood en Hij deed alles wat via Mozes overgedragen was. Hij kende heel de Tenach, waaronder natuurlijk ook de Psalmen van zijn fysieke voorvader koning David, die zich aan Gods regelgeving hield en lofliederen componeerde op de Torah. Hoe weten we dat? Omdat er staat: ‘Hij, Jehoshua was zonder zonde.’ Het vlekkeloos Lam geslacht voor de zonde van de wereld.
Of wil men bereiken dat bekeerde Joden liberaal worden of zelfs kerkgangers, die zoals de meeste Christenen gaan leven. Die de door God Zelf ingestelde shabbat vaarwel zeggen en daarvoor in de plaats de zondag gaan vieren met als doel allen, als één grote kudde op te gaan in één algemene kerkgemeenschap? Het is een allesbehalve gemakkelijk onderwerp en er is nog meer over te schrijven… Laten we hen jaloers maken… laten we daar eens over brainstormen met elkaar. Lehitraot.